พอลแต่ง Oh! Darling ในสไตล์บัลลาดร็อคแอนด์โรลจากยุค 50's มันแสดงให้เห็นอีกครั้งถึงความเฉียบขาดของเขาในฐานะนักร้อง เริ่มแรกมันมีชื่อเต็มๆว่า "Oh! Darling (I'll Never Do You No Harm)" พวกเขาร้องเล่นมันครั้งแรกใน Get Back session วันที่ 27 มกราคม 1969 ที่ Apple studio ที่นาย "Magic Alex" จอมเพี้ยนเป็นผู้ออกแบบ ในตอนนั้น Oh! Darling มีพอลร้องและเล่นเบส,จอร์จเล่นกีต้าร์, จอห์นร้องช่วยและเล่นกีต้าร์,ริงโก้กลอง และ บิลลี่ เพรสตันเล่นเปียโนไฟฟ้า ระหว่างการบันทึกเสียงนี้ จอห์นได้รับข่าวดีสำหรับเขา คือการหย่าร้างระหว่างโยโกะและสามี Anthony Cox ที่จะมีผลในวันที่ 2 ก.พ. 1969 คุณจะได้ยินได้ในตอนท้ายของเพลงนี้ในเวอร์ชั่นของอัลบั้ม Anthology 3 จอห์นพูดว่า "ไอได้ยินว่าเรื่องหย่าของโยโกะเรียบร้อยแล้ว เป็นอิสระแล้วเรา! " เขาแสดงความปลาบปลื้มด้วยการร้องมันลงไปในเพลงด้วยก่อนจบ
The Beatles ไม่ได้กลับมาที่ Abbey Road Studios อีกจนกระทั่งวันที่ 20 เมษายนเพื่อที่จะได้อัดเสียงเพลงนี้แบบสมบูรณ์แบบ พวกเขาอัดกัน 26 เทค เป็นที่เชื่อกันว่าพอลเป็นคนเล่นเบสและจอห์นเล่นเปียโนแต่จากการฟังและการวิเคราะห์เสียงของเครื่องดนตรีแต่ละชิ้นมันน่าจะเป็นตรงข้ามมากกว่า ส่วนจอร์จนั้นไม่ต้องสงสัยเขาเล่นริธึ่มกีต้าร์ผ่านลำโพงเลสลีย์และริงโก้เล่นกลอง พวกเขาพยายามทำมันออกมาให้ได้ฟีลของการบันทึกสดๆ ระหว่างเซสชั่นแรกนี้ บิลลี่ เพรสตันเล่นแฮมมอนด์ออร์แกนแทนที่จะเป็นเปียโนไฟฟ้า แต่สุดท้ายเสียงนี้ก็ถูกลบออกในวันที่ 26 เมษายน
บ้านของพอลอยู่ห่างจาก Abbey Road ไปไม่กี่ป้าย เขาจึงไม่มีปํญหาในการมาถึงห้องอัดก่อนคนอื่นๆประมาณ 1 ชั่วโมง พอลจะซ้อม,อุ่นเครื่องและบันทึกเสียงร้องของเขาก่อน เขาอัดเสียงเพลงนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า โดยไม่สนใจคำทัดทานของจอร์จ มาร์ตินที่บอกว่า เขาน่าจะได้เวอร์ชั่นที่ดีที่สุดแล้ว พอลบอกไว้ว่า "ผมมาที่สตูดิโอก่อนคนอื่นทุกๆวันเป็นเวลาอาทิตย์นึงเพื่อที่จะร้องมันคนเดียวเพราะว่าตอนแรกเสียงร้องของผมมันกระจ่างใสเกินไป ผมอยากจะให้เสียงผมมันออกมาเหมือนกับว่าผมได้ไปแสดงบนเวทีมาตลอดสัปดาห์น่ะ"
การถ่ายทอดเพลงนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย พอลร้องนำด้วยเสียงอันโดดเด่นแต่เขายังไม่สามารถได้เสียงแหบกร้านอย่างที่เขาคาดไว้ อลัน พาร์สันส์ ผู้ที่เป็นผู้ช่วยเอ็นจิเนียร์เล่าว่า "บางทีความทรงจำที่เด่นชัดที่สุดของผมในการทำงานใน Abbey Road sessions ก็คือการได้เห็นพอลเดินเข้ามาในสตูดิโอ 3 ตอนประมาณบ่ายสองถึงสองครึ่งของทุกๆวัน มาคนเดียว,เพื่อที่จะมาร้อง Oh! Darling เขาจะเข้ามา ร้องเสร็จ แล้วก็บอกว่า 'ไม่นะ มันยังไม่ใช่ ผมจะลองใหม่พรุ่งนี้' เขาจะร้องมันแค่วันละครั้งเดียว ผมเดาว่าเขาต้องการความหยาบกร้านในเสียงที่จะทำได้ครั้งเดียวก่อนที่เสียงจะเปลี่ยนไป ผมจำได้ว่าเขาพูดว่า 'ถ้าเป็นห้าปีก่อน แป๊บเดียวผมก็ทำเสร็จแล้ว' ผมคิดว่าเขาคงหมายถึงช่วงที่พอลร้องเพลงอย่าง Long Tall Sally หรือ Kansas City" John Kurlander ก็ได้เห็นการโอเวอร์ดับด้วย "ผมคิดว่าพอลต้องการคุณภาพแบบ-- สิ่งแรกในรุ่งเช้า หรืออาจจะเป็น สิ่งสุดท้ายยามราตรี ไม่ว่ามันจะเป็นยังไง พอลจะเข้ามาเร็วทุกวัน หนึ่งชั่วโมงก่อนคนอื่นๆเพื่อจะได้มาร้องเพลงนี้ โดยเขาจะอัดทับอันเก่าๆเสมอจนกว่าเขาจะได้เทคที่เขาชอบ" พอลร้องมันครั้งสุดท้ายในวันที่ 23 ก.ค. ถึงตอนนั้นเขาก็มีจำนวนเทคมาพอที่จะตัดต่อแต่ละส่วนเข้าเป็นแทร็คเดียวที่ยอดเยี่ยมได้
วันที่ 8 สิงหาคม ก็เป็นวันที่น่าจดจำ พวก Beatles ถ่ายปกอัลบั้มกันที่ทางม้าลายหน้า Abbey Road โดยตากล้อง Iain MacMillan และบ่ายวันนั้น พอลดอดเข้าไปในสตูดิโอหมายเลขสามคนเดียวเพื่อที่จะอัดเสียงลีดกีต้าร์โซโลและแทมโบรีน แต่ในมิกซ์สุดท้ายสองเสียงนี้ก็ถูกตัดทิ้งไป พวกเขาอัดเสียงร้องสนับสนุนเพิ่มเติมลงไปในวันที่ 11 สิงหาคม โดยลบเสียงร้องสนับสนุนของจอห์นที่อัดไว้ตั้งแต่วันที่ 27 มกราคมทิ้งไป
การร้องของพอลในเพลงนี้ต้องเรียกได้ว่าเด็ดขาดสุดๆ ตรงกันข้ามกับที่จอห์นเคยค่อนแคะไว้ภายหลัง ( "Oh! Darling เป็นเพลงของพอลที่เขาแต่งได้ดีแต่ร้องไม่ดีเท่าไหร่ ผมคิดเสมอว่าผมร้องได้ดีกว่าเขา มันเป็นสไตล์ของผมมากกว่าพอลน่ะ แต่ก็อย่างว่าล่ะนะ เขาเป็นคนแต่ง เขาก็ต้องอยากร้องเอง แต่ถ้าเขามีสามัญสำนึกสักนิด เขาก็ควรจะให้ผมร้องน่ะ (หัวเราะ)"--จอห์นเล่าไว้ในปี 1980) และทางกลองของริงโก้ก็ยอดเยี่ยม
พอลต้องการให้ได้บรรยากาศแบบสดๆในเพลงนี้เขาจึงไม่ได้ใส่หูฟังในการร้อง เพื่อที่เขาจะได้ยินเสียง feedback ตรงๆจากลำโพง เหมือนกับที่ Beatles ทำกันมาตลอดในการบันทึกเสียงยุคแรกๆก่อนปี 1966
No comments:
Post a Comment